Proces konserwacji zabytków w Warszawie znalazł nowe wsparcie w postaci filmów archiwalnych. Przykładem jest kamienica przy ul. Małej 10, której oryginalne detale architektoniczne udało się odtworzyć dzięki kadrów filmu „Cień” z 1956 roku. Inicjatywa ta pokazuje, jak ważne może być wykorzystanie zasobów filmowych dla zachowania historycznego dziedzictwa. Z kolei inna kamienica, Wileńska 21, stawia konserwatorom większe wyzwanie z powodu braku dostępnych materiałów ikonograficznych.
Kamienica przy ul. Małej 10, zbudowana w latach 1889-1891, po II wojnie światowej nie ucierpiała w znaczący sposób. Niestety, podczas remontu w latach 60. usunięto wiele istotnych elementów architektonicznych, co sprawiło, że obecne prace mają na celu przywrócenie pierwotnego wyglądu budynku. Pracownicy Biura Stołecznego Konserwatora Zabytków odkryli, że film „Cień” dostarczył niezbędnych informacji na temat wyglądu elewacji, co znacząco ułatwiło prace związane z konserwacją.
W przypadku kamienicy przy ul. Wileńskiej 21, badania konserwatorskie ujawniły fragmenty dawnych dekoracji malarskich, które były prezentowane w Polskiej Kronice Filmowej na przełomie lat 50. i 60. Próby odnalezienia tego materiału okazały się jednak trudne. Chociaż zdigitalizowane zasoby Polskiej Kroniki są dostępne na platformie streamingowej 35mm online, dotychczasowe poszukiwania nie przyniosły oczekiwanych rezultatów. W związku z tym, konserwatorzy apelują o pomoc do mieszkańców, którzy mogliby posiadać informacje lub materiały związane z tą tematyka.
Źródło: Urząd Miasta Warszawa
Oceń: Film jako pomoc w konserwacji zabytków w Warszawie
Zobacz Także
